Veertig dagen,
is dat een lange tijd of een korte tijd?
Het ligt er aan.
Veertig dagen in ellende zitten,
veertig dagen ziek zijn,
of met een knagende honger rondlopen,
zoals velen in derde wereldlanden,
is een eindeloze lange tijd.
Probeer het maar eens.
En toch zijn er miljoenen mensen
aan wie dit overkomt.
Geen veertig dagen, maar een leven lang.
Mensen die slechts ellende kennen.
Honger, ziekte,
kinderen die moeten werken,
slaafs werk, uitbuiting …..
Veertig dagen nu
om aan al die ellende een einde te maken,
is een veel te korte tijd.
Zelfs vele jaren zullen daarvoor niet volstaan.
We zullen nog lang moeten werken,
opdat alle mensen het wat beter kunnen hebben.
Toch kunnen deze veertig dagen,
deze vastentijd,
voldoende tijd zijn
om een begin te maken aan de verandering.
Het is genoeg tijd om tot onszelf te komen,
om even stil te staan,
om even te bezinnen,
om ons weer bewust te zijn
dat wij Christenen zijn.
Om te bedenken:
We kunnen er iets aan doen!
En we kunnen beginnen met kleine dingen:
wat soberder leven,
delen,
meedoen aan de vrede.
Jij doet toch ook mee??
Heer onze God,
U geeft ons steeds weer opnieuw kansen.
U laat ons niet los.
Geef ons kracht om er deze veertig dagen
een echte voorbereidingstijd op Pasen van te maken.
(Auteur onbekend)
